Benchè’l misero cor lasso talhora,
Porga breve riposo nutrito di speranza
Long’ affanni cotal rifurg’in me poscia l’ardore,
Che con miei maggior danni, ritorna 'l grave mio stato penoso.
Perché si forte fu’l laccio amoroso
Nel qual nei miei prim’anni
Mi leg’amor madonn’ e la mia sorte,
Che scioglier non mi può se non la morte.
Dutch translation
Ofschoon de pijn in’t hart mij soms verlaat,
En een kort moment van rust mij van hoop vervult,
Schuilt in mij een bodemloos verdriet, een verterende gloed,
Die tot mijn grote spijt, mij tot de ernst van mijn pijnlijk bestaan terugbrengt.
Omdat de liefde mij in haar greep houdt,
Zo sterk als een strop waarin ik vanaf het begin
Gebonden was aan de liefde voor een vrouw, is het mijn lot,
Mij ervan losmaken kan ik niet dan in de dood.
Even if the poor heart, sometimes tired,
Takes a short rest, nourished with hope,
Later takes back in me the ardour of long anguishes,
And to my further damage returns, severe, my painful state.
Because the loving lace was so strong,
In which in my first years
Tied me Love to my Lady and to my fate,
That nothing can untie it, but death.