Songs of Nature (Antonín Dvořák)

From ChoralWiki
Revision as of 16:20, 30 May 2011 by Claude T (talk | contribs) (→‎Music files: Applied ScoreInfo template)
Jump to navigation Jump to search

Music files

L E G E N D Disclaimer How to download
ICON SOURCE
File details.gif File details
Question.gif Help


Complete edition

  • CPDL #11442: Icon_pdf.gif
Editor: Fergus Black (submitted 2006-04-11).   Score information: A4, 30 pages, 476 kB   Copyright: CPDL
Edition notes: In English translation.
Error.gif Possible error(s) identified. Error summary: p29: m83 pusating should be pulsating in all voices See the discussion page for full description.

Third song, Žitné pole (Summer Song) only

  • CPDL #6769: Network.png PDF, MIDI, Scorch and GIF files available.
Editor: John D. Smith (submitted 2004-02-20).   Score information: 47.4 x 67 cm, 3 pages, 115 kB   Copyright: Personal
Edition notes: Scores listed alphabetically by composer, some scores are also available as PDF files. This edition is in English translation, listed as "Summer Song" on external site.

General Information

Title: V přírodě (English: Songs of Nature; German: In der Natur)
Composer: Antonín Dvořák
Lyricist: Vitězslav Hálekcreate page (1835-1874)
Opus number: Op. 63, Burghauser catalog number B 126

Number of voices: 4vv   Voicing: SATB

Genre: Secular, Partsongs

Language: Czech
Instruments: a cappella
Published: 1882

Description:

External websites:

Original text and translations

Czech.png Czech text

(i) Napadly písně v duši mou
Napadly písně v duši mou,
nezavolány, z nenadání,
jako když rosy napadá,
po stéblokadeřavé stráni.

Kol se to mihá perlami,
i cítím dech tak mladý, zdravý,
že nevím, zda jsou radost má,
či pláč mé duše usedavý.

Však rosu luna zrodila,
a není písním v duší stání:
tekou co slast a slza má,
a den se chystá ku svitání.

(ii) Večerní les rozvázal zvonky
Večerní les rozvázal zvonky,
a ptáci zvoní k tiché skrejši,
kukačka zvoní na ty větší,
a slavík na ty líbeznějsí.

Les každou větev písní kropí
a každý lístek jeho dítě,
na nebes strop jim lampu věší
a stříbrné z ní táhne nítě.

A každá nit na konci spánek,
sny jako jiskry v stromech skáčí
jen laňka se sebe je střásá
a před lesem se vrose máčí.

Ted’ usnuli i zvoníkové,
les dýchá v prvním zadřímnutí,
a jestli slavík zaklokotá,
to ze spánku je prokouknutí.

Ted’ v šecko spí, i laňka dřímá,
i zvonky visí dovybdě lé,
noc kráčí jako všeho dozvuk,
tak příroda si k spánku stele.

(iii) Žitné pole
Žitné pole, žitné pole,
jak to zraje vesele!
Každý klásek muzikantem
klasu jak když nastele,

Hedbávným to šatem šustí
větřík v skočnou zadupe,
slunce objímá a líbá,
jen to v stéblu zalupe.

Za motýlkem včelka šeptem,
zda kdo v chrpě nevěsí,
a ten cvrček posměváček
skřepe ličkou pod mezí.

Žitné pole, žitné pole,
jak to zraje vesele!
Každý klásek muzikantem
klasu jak když nastele.

(iv) Vyběhla bříza běličká
Vyběhla břiza běličká
jak ze stáda ta kozička,
vyběhla z lesa na po kraj;
že prý už táhne jara báj.

Vyběhla jako panenka,
tak hebká a tak do tenka,
že až to lesem projelo,
a vše se touhou zachvělo.

A táhne šumem jara báj,
vzduch jak na housle na šalmaj,
vzduch samá vuoně, vzduch samý květ
a mladý úsměv celý svět.

Hned každý strom zelený šat,
svátečně jsme se oblí kat,
a každá haluz, každá snět
chce novou řeč í rozprávět.

A jakby k hoduo m zavolal,
přilítli hosté zblíž í dál,
a za den, za dva šírý kraj,
a celý svět byl jara báj.

(v) Dnes do skoku a do písničky
Dnes do skoku a do písničky!
Dnes pravá veselka je bož í,
dnes celý svě t a všecko v párku
se vedou k svatebnímu lož i.

Ve zvonku květném mušky tanč í,
pod travou brouček křídla zvedá
a vody šumí, lesy voní
a kdo je nemá, srdce hledá.

Na nebi zapalují svíce,
ná západě panenskě rdění
a slavík jižto ohlašuje,
ten velkněz, u velebném znění.

Dnes velká kniha poesie
až do kořán je otevřena
dnes každá struna všeho míru
na žert i pravdu natažena.

A nebe skví se, vzduch se chvě je,
dnes jedna píseň světem letí,
dnes zem a nebe je den pohár,
řa tvorstvo při něm ve objetí.


English.png English translation











































(iii) Summer Song
Golden hillsides, golden meadows,
what a pleasant sight to see.
Ev'ry creature joins his fellows
in a joyful melody.

Summer breezes gentle breezes blow.
Summer breezes to and fro.
Ev'ry stalk is a golden store of goodness
Ready now to reap and mow.

See the humming bees whirl after
gladly coloured butterflies.
And the cricket's chirping laughter
fills the azure summer skies.

Golden hillsides, golden valleys,
what a pleasant sight to see.
Lift your voices to greet the summer
morning, sing and dance so merrily.


English.png English translation requested

German.png German translation

(i) Es zog manch Lied
Es zog manch Lied ins Herz mir ein,
von wannen weiß ich nicht zu sagen,
fragst du die taubeglänzte Flur,
woher die Halme Perlen tragen?

Rings schimmert reizvoll die Natur,
rings duftet neu erblühtes Leben,
bald fühl’ ich Wonne, fühl’ ich Lust,
bald Wehmut mir die Brust läßt erbeben.

Der Tau erstand im Mondenschein,
und aus dem Herzen quillt der Born der Lieder:
Drin strömen Freud’ dahin und Leid,
und neuer Morgen kehret wieder.

(ii) Hörst du des Haines Abendgeläute
Hörst du des Haines Abendgeläute,
der Vöglein Sang schon leis’ verklingend,
des fernen Kuckuck neckend’ Rufen,
die Nachtigall, von Liebe zart singend.

Ein sanfter Wind durchrauschet die Zweige,
betaut von feuchtem Perlenkranze,
rings prangt der Wald vom Mondensilber
umwebt mit tausendfachem Glanze.

Bald träumen Halme, träumen Blumen,
in Baumeswipfeln hangen Träume,
nur Rehlein wacht noch, daß im Taue
es Bad und Nachttrunk nicht versäume.

Dann schlummert’s auch, die Vöglein schlummern,
Nachtigall läßt allein nur sich hören,
ihr Liebesliedchen, ihr sanftes Flöten
kann Schläfer nicht, noch Träumer aufwecken.

Drauf schweigt auch sie. Nun ruhen alle,
und Nacht bedeckt mit dunklem Schleier
den Hain und drinnen jeglich’ Leben.
Das ist des Waldes Abendfeier.

(iii) Gold'ne Fluren
Gold’ne Fluren, gold'ne Ähren,
hei, wie lustig reifen sie!
Halme, sanft im Winde schaukelnd,
spielen auf als Musici.

Schwanken säuselnd auf und nieder,
flüstern, kosen nachbarlich,
heiß berührt vom Sonnenkusse
bebt die Ähre wonniglich.

Bienlein dorten summt dem Falter
scherzend neue Kunde zu;
auch die Wachtel und die Grille
geben neckend keine Ruh.

Goldne Fluren, goldne Ähren,
lieblich prangend weit und breit.
Freudetrunken lacht die Erde,
wär doch Sommer allezeit.

(iv) Birke am grünen Bergeshang
Birke am grünen Bergeshang,
gleich wie die Geis der Herd’ entsprang,
kamst du nach schwerem Winterstraum
munter hervor zum Waldessaum.

Birklein, im weißen Flügelkleid,
schlank wie die jugendzarte Maid,
voll süßer Ahnung. Alles lauscht
der Kunde, die dein Laub durchrauscht.

Welch’ frohe Botschaft mag das sein,
Tönend wie Geigen und Schalmei'n,
wehend aus sanftbewegter Luft
und rings umher aus Blütenduft?

Schon stehen prangend Baum und Strauch,
geschmückt zum Fest nach alten Brauch,
und jedes Zweiglein, jedes Reis
will singen nun des Schöpfers Preis.

Viel’ Gäste fanden auch sich ein,
manch’ Lied durchhallt den weiten Hain,
und eh’ zwei Tage noch vorbei,
grüßt alle Welt den schönen Mai.

(v) Heut ist's so recht ein Tag der Freude
Heut ist’s so recht ein Tag der Freude!
Heut hat uns Gott ein Fest bereitet,
das Weltall atmet Liebeswonne,
zum Brautgemache froh geleitet.

Im Blütenkelche tanzt das Mücklein,
am Halme Wurm und Käfer scherzen,
es rauschen Quellen, Wälder duften,
Sehnsucht durchglühet alle Herzen.

Hochzeitlich glänzt der Abendhimmel,
jungfräulich rötet sich der Westen,
Nachtigall flötet holde Weisen
als Priesterin bei Waldesfesten.

Heut liegt das große Buch der Lieder
geöffnet auf dem Weltaltare,
heut kündet alles Glück und Frieden
und preist das Hohe, Schöne, Wahre.

Der Himmel glänzt, die Lüfte säuseln,
rings Jubelton, rings Freude winken;
zum großen Kelch ward Erd’ und Himmel,
draus, was da lebt, soll Wonne trinken.